De Cistusroos is een lage aromatische struik, die hoofdzakelijk op magnesiumrijke bodem in Zuid-Europa groeit.
Het is een eendagsbloem. Er wordt gezegd dat de Cistus incanus de meeste polyfenolen bevat van alle plantensoorten in Europa.
Cistus incanus :
• ontgift ons van zware metalen
• is effectief tegen huidveroudering
• tonsillitis (keelamandelontsteking)
• acne
• virale infecties
• atopische dermatitis (constitioneel eczeem)
• candida
• gingivitis (ontstoken tandvlees)
• en dient als cariës- en periodontale ziektepreventie

Volgens onderzoek blokkeren de plantenextracten de aanhechting van het virus aan de menselijke cellen. Het onderstreept dat de Cistus incanus een sterke antibacteriële en antivirale werking heeft. We weten dat de Cistus incanus een rijke bron is van
*polyfenolen
*proanthocyanidinen
*flavonoïden
*catechines
*galluszuur
*rutine en andere nuttige bioactieve stoffen.

Cistus Incanus speciaal belicht

Maar veelbelovend is het begin van het onderzoek naar de beschermende anti-ulcus eigenschappen die het heeft en het feit dat Cistus incanus het krachtigste bekende kruid is dat invloed heeft op biofilms.
Het gaat door de bloed-hersenbarrière en wordt 100% geabsorbeerd in de darmen. Het ondersteunt het lichaam bij zijn zelfhelende effecten op het maag- en gastro-intestinale slijmvlies zonder de biofilm te verstoren en pakt de potentiële ziekteverwekkers in zonder significante nadelige effecten op de gezonde biofilm. Er wordt steeds meer bekend dat de biofilm een cruciale rol speelt bij chronische ziekten. Vandaar dat de Cistus incanus hier speciaal belicht wordt.

Wat is een Biofilm

Een biofilm is een laag micro-organismen omgeven door zelfgeproduceerd slijm vastgehecht aan een oppervlak. Het schijnt dat biofilms tot wel 1000x meer resistent kunnen zijn tegen antibiotica dan de bacteriën zelf. Biofilms zijn daarom waarschijnlijk betrokken bij veel chronische ziekten zoals :
• chronisch vermoeidheidssyndroom
• fibromyalgia
• ziekte van Lyme
• vele auto-immuunziekten

Lyme, Biofilm en Cistus Incanus

Vooral nu blijkt dat de Lyme-bacteriën ook een zogenaamd biofilmschild maken om zich te beschermen. Ze verschuilen zich achter de biofilm, waardoor deze bacteriën zich kunnen afschermen tegen veel medicijnen. Dat de biofilm zich net als bij een veilig huis beschermt tegen aanvallers is een natuurlijk proces. Lyme-bacteriën zijn zelfs in staat om samen te werken met andere bacterieën om een schild te produceren om zichzelf te beschermen (University of New Haven, news release, Feb. 22, 2016 ). De meeste medicijnen en kruiden kunnen zeer moeilijk door dit schild heen dringen. Daarom wordt er verondersteld dat de Lyme-bacteriën en hun co-infecties zich onder deze kleverige biofilm verbergen tot het veilig is om opnieuw te verschijnen en opnieuw te infecteren. Maar ook andere bacteriën zoals stafylokokken en streptokokken kunnen biofilms creëren waarin Lyme zich kan verbergen. In deze biofilms kunnen zich veel verschillende bacteriën verbergen. Als verschillende bacteriën samenkomen onder een biofilm, kunnen zij bovendien informatie met elkaar delen. (genetische informatie).

Behandelen van biofilm

Biofilms zijn dus echte wegversperringen voor het succesvol behandelen van een aantal infecties. Je moet eerst de biofilm afbreken, vervolgens de infectie uitroeien, dan het genezingsproces ondersteunen en dan nog eens deze cyclus in de loop van enkele weken of maanden volhouden om hardnekkige infecties te elimineren. Veel behandelingen zijn gericht op een specifieke klacht. Maar er is een andere kant van het verhaal dat zelden wordt besproken maar het verschil kan maken in een effectieve behandeling of een mislukking. Zo is het candida moeilijk te behandelen wanneer er een biofilm is die als een beschermend schild rond de candida en andere micro-organismen zit. Dus belangrijk is te kijken naar hoe we deze biofilm kunnen afbreken.

Cistus incanus : In 2010 werd er al (in Pharmazie. 2010 Apr;65(4):290-5) een onderzoek gepubliceerd waarin Borreliose-patiënten meldden dat er na het gebruik van Cistus incanus aanzienlijke pijnverlichting optrad na inname van bladpreparaten uit de Cistus incanus subsp. creticus. Uit dit onderzoek kwam naar voren dat name de totale relatieve hoeveelheid diterpenen in de geteste monsters van het extract het hoogst was in de etherische olie van Cistus creticus. Hieronder was 3-hydroxy-manoyloxide, bekend om zijn antimicrobiële activiteiten. In 2010 was het drinken van Cistus incanus thee tegen Lyme al een grote hit bij dr. Klinghardt. Bovendien kregen de honden in Duitsland hiervan dagelijks een dosis tegen tekenbeten. Cistus incanus thee is zeer effectief in het afbreken van biofilms. De aanbevolen hoeveelheid is 4-6 kopjes per dag.